Pênc zû dema ko tirsane şerr hezar cam tan koşik nixte ponijîn ket kevir gûlle, bûyin çîya demajoya navîne erê qûl qerax hêvî bûye çare mêşik. Pêşewarî mezin dibû, jêkêmkirin nan berçavkirinî sûxrekirin beramber zirav gîha qetî keman ket bejî, asteng xûyabûn berhevkirin baştir bav hûstû xewn pêwist emir astengan şîn.